Gepubliceerd op 17-02-2021

Grond

betekenis & definitie

de vaste oppervlakte van de aarde, vooral de bovenste kruimelige aardlaag, waarin de plantenwereld voornamelijk haar voedingsbodem vindt. Ook de stof waaruit die aardlaag bestaat (vruchtbare, onvruchtbare grond).

Zie ook Eigendom, en wat betreft de eigenschappen van den grond, Landbouw en Teelaarde. In de schilderkunst: de zelfstandigheid welke de oppervlakte van de stof die beschilderd wordt .(hout, doek, metaal enz.) bedekt en de onderlaag van de kleurstoffen vormt; zoodanigen grond opleggen noemt men grondeeren.