muntstelsel met goudgeld tot standaardmunt, muntstelsel dat alleen gouden munt als standaardgeld, d. i. als geld met onbeperkte wettige betaalkracht, toelaat, terwijl zilver slechts voor pasmunt wordt gebezigd en niet dan tot een bepaald bedrag in betaling behoeft te worden aangenomen (in Duitschland b.v. slechts tot 20 mark). Reeds in de 14de en 15de eeuw rekende men, ingevolge de ongelijke waarde der zilvermunten, liefst met goud.
Door den grooten aanvoer van zilver in de 16de eeuw werd allengs de zilvermunt weer de grondslag van het geldwezen in Europa, en zelfs in Engeland hield nog Locke dit metaal voor de geldstof bij uitnemendheid, terwijl hij aan het goud in dit opzicht slechts een ondergeschikte rol toekende. Thans hebben de voornaamste landen den G. ingevoerd. Zie ook Bimetallisme, Muntstandaard.
