Essex

betekenis & definitie

Graafschap van oostelijk Engeland, ten zuiden door de Theems van Kent, ten westen door de Lea van Middlessex en Hertford, ten noorden door de Stour van Suffolk gescheiden, overigens ten n.w. aan Cambridge en ten o. aan de Noordzee grenzend, beslaat een oppervlakte van 3994V4 km2., en telde in 1901: 1085.576 inw.; hoofdstad is Chelmsford, 48 km. n o, van Londen, met 11.300 inw.; grootere steden zijn West-Ham en Cülchester. E. wordt door de Roding en andere zijrivieren van de Theems, alsmede door de Crouch, de Chelmer en de Colne rijkelijk bewaterd; de Noordzeekust vertoont vele diepinsniidende bochten; het land zelf is vlak, aan de kusten deels zandig, deels, evenals de eilanden Canvey, Foulners en Mersea, uit vochtig laagland bestaande: in het binnengedeelte komen hier en daar heuvelen van ten hoogste 225 meter voor. E. is uitermate vruchtbaar: ■*/.-, der oppervlakte bestaat uit bouw- en weiland; hoofdproducten: tarwe, gerst, aardappelen, hop, groenten, hooi; de veestapel is zeer aanzienlijk, en het graafschap staat bovenaan in de engelsche zuivelproductie (boter van Epping); verder stroovlechterijen , scheepsbouw reederijen, visscherij, oestervangst. E. zendt 8 afgevaardigden naar het parlement. — Het oude angelsaksisehe koninkrijk Essex of Oost-Saksen (Eastseaxe, Estsaxonia), omstreeks 527 door Erkenwin gesticht, omvatte behalve het tegenw. E ook Hertford en Middlessex, en had tot hoofdstad Lundenwyk ( ^ondene, Londen). Het werd later met Kent vereenigd, daarop afhankelijk van Mercia, en in 823 door Egbert van Wessex veroverd en bij zijn gebied gevoegd.