Adolphe philippe dennery

betekenis & definitie

later D’Ennery. Fransch dramatikus en romancier, geb. 17 Juni 1811 te Parijs, overl. 1899, was eerst klerk bij een notaris, daarna journalist, en begon vervolgens voor het tooneel te schrijven. D. ontwikkelde een ongemeene vruchtbaarheid, en schreef, deels alleen, deels onder medewerking van andere, dramatici een lange reeks kermisstukken, kluchten, vaudevillas, drama’s, féeries, en operateksten ; succes hadden vooral : Emile, ou h fils d’un pair de France (zijn eersteling, met Ch. Desnoyer, (1831), Le changement d’uniforme (1836), Le dernier oncle d'Amérique, L’amour en commandite (1840), Majolaine (1848), Paris voleur, Colin Tampon (1845). Le marché de Londres (1845), L’Angelus (1846), La duchesse de Marsan (1847), IjC, chemin de traverse (1848), Les Mémoires de Richelieu en La case de l’oncle Tom (1853), alsook Les oiseaux de proie (1854) enz. In vereeniging met Anicet-Bourgeois schreef hij: Le portefeuille. Gaspard Hauser, Jeanne Hachette (1836—39), L'étoile du berger, Le maréchal Neg, Les sept péchés capitaux (1845—48) enz. ; met Dumanoir : Tiburce, Pierre d’Arezzo (1835—38), Don César de Bctzan (1844) enz. ; met Gust Lemoine : La grâce de Dieu. Les pupilles de la garde (1841) ; met Granché : Les bohémiens de Paris (1842), Ije donjon de Vincennes (1854) : met Cormon : La journée d’une jolie femme (1844), Gastibelza ou le fou de Tolède (1847), Les deux orphelines (1875, wel het meest bekende werk van D., nederl. De twee ireezen), Le premier jour de bouheur, (1 <S68); met Mallian: Marie Jetmne ou la femme du peuple .1845): met Duguó : Le.paréadisperdu) Cartoughe (1859), Le marchaud de tw (1861), Le chdteau de Pontalec (1862), Les mystères dn vieux Paris (1865); met Ch. Desnoyer: La bergère des Alpes (1852); met Foucher: La bonne aventure (1853), Faust, Les fiancés d'Albano (1858); met Jallais en Thiéry : Le naufratje de la Pérouse\ met Crémieux; Le savetier de la me Quincumpoix (1859); met Clairville : Rothomayo (1862); met B. Crémieux: Aladin ou la lampe merveilleuse (1863); met Ch. Edmond: L’cüeule (1863); met Thiboust: Les amours de Paris (1866) enz.; verder le Tour du monde en 80 jours (1875), les Knfants du capitaine Grimt (1878), Michel Strogoff (1880), les Mille et mie nuits (1881), le Tribut de Zamora (1881, muziek van Gounod), le Cid (1885, muziek van Massenet), Martyre (1887); hij schreef ook vele romans, als les Deux orphelines (1887), la Grdce de Dien (1890), Marie Jeanne (1893), Seule (1896) enz