philoloog, geb. SO Sept. 1849 te Bauma (Zwitserland), studeerde klassieke en oostersche philologie. te Zürich, Leipzig en Tübingen, werd 1877 professor aan het gymnasium, 1883 ook aan de universiteit te Zürich.
Hij schreef o. m.: Kritische Geschichte des Spartanischen Staates von 500 bis 431 v. Chr. (Lpz. 1873), Siebenzig Lieder des Rigveda übersetzt (met K. Geldner en R. Roth, Tüb. 1875), Der Rigveda, die älteste Litteratur der Inder (2de dr., Leipz. 1881), Alter und Herkunft des german. Gottesurteils (Zürich 1887), Die Neunzahl bei den Ostariern (ald. 1891). Vooral bekend is K. door zijn Griechische Schulgrammatik, waarvan reeds de eerste uitgave in het boheemsch, russisch, fransch en poolsch vertaald werd (voor Nederland bewerkt door dr.
P. V. Sormani, Groningen 1893), waarin hij, alsmede in een reeks artikelen, op grond van een nauwkeurige statistiek, het eerst den weg baande voor de vereenvoudiging der leerstof voor het onderwijs; voor hetzelfde doel schreef hij zijn Griechisch Uébungsbuch en zijn Kursgefasste griech. Schulgrammatik.
