In geval van tijdelijk invaliditeit heeft men door een ongeval of ziekte letsel dat op termijn volledig zal herstellen. Dit kan letsel zijn door een ongeval in het verkeer of op werk, maar ook een ernstige sportblessure waardoor men tijdelijk bepaalde handelingen in het dagelijks leven niet meer kan uitoefenen.
Bij tijdelijke invaliditeit is men gedurende een bepaalde periode niet meer in staat om bepaalde handelingen uit te voeren die men voorheen wel kon uitvoeren. Het kan hier om meerdere vormen van letsel, maar men spreekt van tijdelijke invaliditeit wanneer er ondubbelzinnig kan worden vastgesteld dat de schade bij het slachtoffer zal herstellen.
Men is met de basisverzekering gedekt tegen vrijwel alle vormen van tijdelijke invaliditeit, hiervoor behoeft men dus geen extra verzekering af te sluiten. Dit betekent dat hulp bij de revalidatie tijdens de periode dat men invalide is ook wordt vergoed. Hierbij kan men bijvoorbeeld denken aan fysiotherapie of hulp van een maatschappelijk werker. Ook eventuele hulpmiddelen die men gebruikt voor het revalidatie proces worden meestal vergoed door de verzekeraar. Hierbij kan men bijvoorbeeld denken aan een rolstoel of krukken, maar ook de kosten die men maakt omdat men zichzelf alleen nog maar kan verplaatsen middels het openbaar vervoer.
Wanneer men door tijdelijke invaliditeit het werk dat men voorheen deed niet meer naar behoren kan uitvoeren, heeft men recht op een uitkering. Deze bestaat voor het eerste jaar vaak uit het volledige salaris, voor het tweede jaar geldt een vergoeding van 70% van het vorige salaris. Zowel bij tijdelijke als bij blijvende invaliditeit kan door een medisch expert een inschatting worden gemaakt van de mate van invaliditeit. Dit wordt gedaan aan de hand van een percentage dat het soort letsel ten opzichte van het gehele lichaam uitdrukt.
