Bonus-malus regeling is systeem dat wordt toegepast bij autoverzekeringen. Bonus is het Latijnse woord voor goed en malus voor slecht. In 1982 werd het bonus-malussysteem ingevoerd ter vervanging van het no-claimsysteem.
Het bonus-malussysteem beloont verzekerden die geen schade claimen (goede rijders) met een lagere premie en straft slechte rijders met een hogere premie. Vaak wordt nog het oude woord no-claimkorting gebruikt. Een bonus-malussysteem komt in de meeste Europese landen voor, maar inhoudelijk zijn er grote verschillen.
Het bonus-malussysteem werkt met een bonus-malusladder. Deze ladder heeft meestal 15 tot 20 treden. Aan elke trede is een premiekorting gekoppeld. Heeft de verzekerde geen geen schade geclaimd, dan stijgt de verzekerde één trede. Na een jaar waarin één of meer schades zijn geclaimd zakt de verzekerde een aantal treden, meestal zo’n vijf voor één schade. De ladder eindigt bij 75 tot 80% korting. De verzekeraar bepaalt, op basis van variabelen als leeftijd, aantal kilometers per jaar, woonplaats en beroep, op welke trede de verzekerde wordt ingeschaald.
Een schadeclaim door een van buiten komende oorzaak, zoals diefstal, ruitbreuk of stormschade, heeft meestal geen gevolgen voor de premie van je autoverzekering. Schade die door de verzekerde zelf wordt veroorzaakt, heeft wel negatieve gevolgen voor de hoogte van de bonus-malus ladder. Dit heeft tot gevolgd dat er wel schade wordt uitgekeerd, maar de premie van de autoverzekering de komende jaren stijgt.
Sommige verzekeraars van motorrijtuigen bieden de mogelijkheid om een aanvullende dekking op uw autoverzekering af te sluiten, de bonusopbouwbeschermer. Hiermee wordt de bonus-malusladder na een toekomstige schade veilig gesteld. De premie voor deze extra dekking is een percentage van de premie die u betaalt voor uw autoverzekering.
