Bij een wietverslaving gebruikt iemand steeds meer wiet om hetzelfde effect te ervaren, de roes die de wiet geeft. Iemand heeft het gevoel niet te kunnen stoppen en kan zowel lichamelijke als geestelijke ontwenningsverschijnselen ervaren wanneer diegene stopt met het gebruik.
Wiet, afkomstig van de cannabisplant, geldt in Nederland als een softdrug en heeft een duidelijk verslavende werking. De effecten van wiet zijn over het algemeen kalmerend en ontspannend. Tevens versterkt het iemands gevoel, wat wil zeggen dat iemand zich beter kan voelen wanneer hij zich al goed voelde. Maar iemand die niet lekker in zijn vel zit, gaat zich er alleen maar slechter door voelen. Iemand die verslaafd is overschrijdt eigen grenzen in het gebruik en ziet er vaak vermoeid uit, met rode ogen, heeft nergens zin in en verwaarloost sociale contacten en werk.
Lichamelijk is wiet minder verslavend dan bijvoorbeeld tabak en cocaïne, maar geestelijk wordt zo’n 10% van de gebruikers er afhankelijk van. Vaak begint een verslaving onschuldig, met zo af en toe een jointje. Wanneer iemand hier echter een gewoonte van maakt, is de kans op een wietverslaving steeds groter. Een wietverslaafde kan aan nergens anders meer denken en heeft het gevoel niet te kunnen stoppen. Ook komen onrust en slapeloosheid veel voor. Andere mogelijke gevolgen zijn geheugenverlies, concentratieverlies en minder informatie kunnen opnemen. Veel gebruik van wiet kan zelfs een psychose opwekken. Sommigen raken ook lichamelijk ziek als ze geen wiet gebruiken.
Wanneer een wietverslaafde stopt met het gebruik, voelt diegene zich vaak ongemakkelijk en onrustig. Gemiddeld duurt het vijf dagen voor de giftige, verslavende stoffen uit het lichaam zijn. In deze periode zijn de ontwenningsverschijnselen het heftigst. Om te herstellen van een wietverslaving is begeleidende therapie een belangrijk hulpmiddel.
