Bij een gokverslaving ervaart iemand een dwangmatige behoefte om te gokken, in zoverre dat de persoon geheel afhankelijk is geworden van het spelen van gokspelen. Het hele denken en doen van diegene draait om het gokken.
Een gokverslaving begint over het algemeen onschuldig, als een leuke activiteit. Het onzekere of je wel of geen geld zal winnen maakt het voor mensen spannend en geeft een gevoel van adrenaline. Voor sommigen echter leidt die spanning tot een soort roes, vergelijkbaar met het gevoel bij andere verslavingen, in dit geval de drang om vaker te winnen en dus vaker te gokken. Geleidelijk spenderen gokverslaafden steeds meer geld en tijd aan het gokken, waardoor andere bezigheden en personen naar de achtergrond verschuiven. Uiteindelijk krijgen ze het gevoel niet meer te kunnen stoppen, de gedachte aan het gokken neemt hun hele leven in beslag. Het gokken gebeurt dan ook niet meer vanwege het plezier, maar om verliezen weer goed te maken.
Gokverslaafden hebben vaak schulden, wat ertoe kan leiden dat ze crimineel gedrag gaan vertonen, zoals verduistering of stelen. Andere veel voorkomende gevolgen zijn sociale isolatie, rusteloosheid en problemen in de thuis- en werksituatie. Deze problemen kunnen er vervolgens weer toe leiden dat een gokverslaafde afleiding of een oplossing zoekt in het gokken, waardoor hij in een vicieuze cirkel terecht komt.
Gevoeligheid voor verslavingen is vaak genetisch bepaald. Iemand met een genetische aanleg zal een grotere kans hebben om verslaafd aan gokken te raken, als deze persoon ook met gokken in aanraking komt.
