Redactie Ensie

Uitleg over verslavingsbegrippen

Gepubliceerd op 25-01-2016

Drugsverslaving

betekenis & definitie

Een drugsverslaving is een aandoening waarbij iemand fysiek en geestelijk afhankelijk is van het gebruik van drugs. De persoon ervaart een sterke drang om regelmatig drugs te gebruiken en heeft geen controle meer over de mate van het gebruik.

De precieze kenmerken en effecten van een drugsverslaving zijn afhankelijk van het soort drugs dat iemand gebruikt. Over het algemeen worden er drie soorten drugs onderscheiden: verdovende middelen, stimulerende middelen en hallucinerende middelen. In Nederland zijn cannabis-, cocaïne-, heroïne- en amfetamineverslaving de meest voorkomende drugsverslavingen. Drugs geven vaak een opgewekt of ontspannen gevoel en zorgen voor een vermindering van de eetlust. De prettige sensatie die het drugsgebruik geeft, kan zo verleidelijk zijn dat iemand steeds vaker drugs neemt om deze sensatie te blijven ervaren, tot hij niet meer zonder kan. Op deze manier ontstaat geestelijke afhankelijkheid van het middel. Ook kan er lichamelijke afhankelijkheid ontstaan, wat inhoudt dat het lichaam niet meer normaal kan functioneren zonder de drug. Er ontstaan dan ook vaak ontwenningsverschijnselen wanneer een verslaafde stopt met drugsgebruik.

Iemand die drugsverslaafd is gebruikt vaak drugs om uit de realiteit te ontsnappen en zich goed te voelen. Verlies van realiteitszin is dan ook een veel voorkomend kenmerk van een drugsverslaving. Andere kenmerken zijn: verwaarlozing van jezelf en anderen in je omgeving, sociale isolatie, slapeloosheid en lichamelijke klachten als hart- en longaandoeningen.

Aan een drugsverslaving ligt vaak een combinatie van psychische, sociale en genetische factoren ten grondslag. Over het algemeen is ontwenning onder begeleiding van een arts een geschikte en veilige behandeling.