Private placement is een vorm van uitgifte van aandelen aan een select aantal potentiële investeerders. De investeerders die worden geselecteerd voor private placement zijn vaak zeer ervaren, zoals banken, pensioenfondsen en verzekeringsmaatschappijen.
Private placement is een verkoop van aandelen buiten de beurs om. In plaats daarvan worden de aandelen aangeboden aan een select groepje investeerders. Omdat de aandelen maar aan een klein aantal potentiële investeerders wordt aangeboden, is het in geval van private placement niet nodig om de transactie te melden bij de Amerikaanse SEC (Securities and Exchange Commission). Deze commissie houdt toezicht op alle transacties van aandelen, maar omdat de aandelen bij private placement niet op de beurs worden gebracht, is het niet nodig om de transactie te vermelden.
Private placement heeft voor zowel de onderneming die aandelen verkoopt als de potentiële investeerders diverse voordelen. Potentiële investeerders kunnen veel tijd en moeite besparen, doordat ze de transactie niet behoeven te melden bij de overheidscommissies. Als onderneming kan men juist kapitaal verkrijgen van vaak professionele en zeer ervaren investeerders.
Het nadeel is echter dat men als onderneming vaak inspraak over de eigen onderneming verliest. Omdat er bij private placement geen melding wordt gedaan bij overheidscommissies, worden investeerders niet beschermd door de overheidsregels. Het risico is daardoor hoger, waardoor men vaak als compensatie meer inspraak in de betreffende onderneming eist.
