Mezzanine financiering is een vorm van financiering die bestaat uit een lening waar rente over moeten worden betaald. Tegelijkertijd is mezzanine financiering een achtergestelde lening en kan daarom worden vergeleken met prioriteitsaandelen. Mezzanine financiering zit dus tussen een lening en risicodragend kapitaal in.
Een belangrijk kenmerk van mezzanine financiering is dat het afbetalen van schulden onder bepaalde voorwaarden uitgesteld kan worden. Het gevolg hiervan is dat de te betalen rente bij de schuld wordt opgeteld of dat de schuld omgezet wordt in aandelen.
Over het algemeen liggen de kosten van mezzanine financiering hoger dan de kosten bij een lening tegen onderpand of een lening op basis van eersterangs schulden, ook wel “senior debt” genoemd. De hoge rentekosten van de financiering hangen samen met het gebrek aan onderpand en de kosten van de verzekering van de mezzanine financiering.
Wanneer een onderneming mezzanine financiering aan wilt trekken moet de onderneming beschikken over enkele goede eigenschappen zoals een gevestigde reputatie, een gewild product, een historie van de winstgevendheid en een geloofwaardig expansieplan.
Mezzanine financiering kan een voordelige werking hebben voor een onderneming omdat de balanspositie er door versterkt wordt. Mezzanine financiering wordt beschouwd als een activum op de balans, oftewel eigen vermogen. Mezzanine is hierdoor redelijk vergelijkbaar met venture capital. Ook het aantrekken van normale bankfinanciering wordt makkelijker wanneer er gebruik gemaakt wordt van mezzanine financiering.
De term mezzanine financiering is afkomstig uit de architectuur waar een mezzanine een "tussenverdieping" is. Mezzanine financiering kan dus ook worden gezien als "tussenfinanciering".
