WETTIGEN, (wettigde, heeft gewettigd), wettig maken, verklaren ; geldig, echt verklaren : eene akte wettigen ;
— een kind wettigen, een onecht kind als een echt, wettig kind aannemen en laten overschrijven ;
— dat is door het gEbruik gewettigd. WETTIGING, v. (-en), het wettigen.
