VERLOREN - bn. wat men niet meer heeft, bezit, wat men kwijt is;
—verloren raken, wegraken ;
— iets verloren geven, opgeven ;
— (oorl.) een verloren post, vooruitstaande post, het dichtst bij den vijand ;
— vergeefsch, nutteloos : verloren geld, vruchteloos uitgegeven ;
— verloren moeite, tevergeefs gedaan ;
— een verloren oogenblik, oogenblik waarin men niets dringends te verrichten heeft; een verloren uur;
— diep gevallen, veronzedelijkt: verloren gaan of worden; de verloren zoon, de verkwistende zoon (uit eene gelijkenis van Jezus); hij is een verloren man, diepgezonken, ongelukkig;
— (zeew.) fluitwijze gewerkt: eene verloren lip, schuin afgesneden.
