UITWIJZEN - (wees uit, heeft uitgewezen), door teekens gebieden uit te gaan: men wees hem de kamer uit; bij rechterlijk vonnis verbannen;
— beslissen, vonnis vellen;
— aan den dag brengen: de tijd zal het uitwijzen; dat zal zich weldra uitwijzen, dat zal weldra blijken, zich toonen. UITWIJZING, v. (-en), het uitwijzen; vonnis, blijk, bewijs.
