Stokkerig - STOKKIG, bn. bw. (-er, -st), houtig, (van aardvruchten): stokkerige radijs, knollen, kroten;
— (fig.) stijf, boersch, ongemanierd; eene stokkerige houding; zich stokkerig bewegen. STOKKERIGHEID, v.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: