SCHREUVEN - v. mv. (gew.) ten deele uitgebrande steenkool, die bij het poken tusschen de roosterijzers van een fabrieksvuur doorvalt en nog goed als brandstof dienen kan; zij gelijkt veel op cokes : schromen in de kachel stoken ; schreuven eener glasfabriek branden ;
— schreuven zoeken, er de slakken en sintels uitzoeken.