Prettig - bn. bw. (-er, -st), aangenaam, pleizierig: een prettig voorval; iets prettig vinden; een prettig mensch, die steeds opgeruimd is, met wien het omgaan prettig is;
— een prettige dag, wanneer men veel pret heeft;
— een prettige brief, die aangenaam stemt. PRETTIGHEID, v.
