v. (...heden), de hoedanigheid van niet bekend te zijn: vertrouwende op zijne onbekendheid, achtte hij het niet noodig zich te vermommen; de onbekendheid van den oorsprong van sommige woorden is een struikelblok voor den taalkenner; de onbekendheid van het leven hiernamaals;
— (van pers.) het niet bekend zijn, de toestand van iem. die onbekend is, die stil en onopgemerkt leeft, of die geene vermaardheid bezit: een jongeling, op zijn achttiende jaar uit de duisterste onbekendheid plotseling opgeheven tot een vorstelijken rang;
— iem. die onbekend is, een onbekend persoon; in ’t bijzonder met zekere minachting gezegd van onbekende schrijvers, kunstenaars enz., anders ook onbekende grootheden genoemd; onbekendheid ;met iem. of iets, het niet er mede bekend zijn, de hoedanigheid van iem. die iets niet kent, er niet mede vertrouwd is: door onbekendheid met den weg ben ik verdwaald.
