Onaanlokkelijk bn. bw. (-er, -st), niet aanlokkelijk, weinig bekoorlijk, weinig verleidelijk: een niet onaanlokkelijk voorstel;
— bw. van wijze, op weinig aanlokkelijke wijze, weinig verleidelijk: gij hebt de zaak zoo onaanlokkelijk mogelijk voor gesteld. ONAANLOKKELIJKHEID, v.