Ofschoon vw. ter inleiding van een zin die eene gedachte behelst, wier mogelijkheid of werkelijkheid wordt erkend, doch die geen inbreuk maakt op de met haar strijdige hoofdgedachte: zij heeft hem hare hand geweigerd, ofschoon zij hem innig lief had; ofschoon ik mijn best doe, merk ik niet dat ik verder kom;
— ook in elliptische zinnen: ofschoon nog jong, is hij rijp van verstand; gij hebt het toch niet gedaan, hoop ik; ofschoon, er is niet veel aan verbeurd, ofschoon ik bekennen moet dat er in dat geval niet veel aan verbeurd is.
