Nabij bw. dichtbij, niet ver verwijderd, niet ver af: iets van nabij bekijken; als de nood het hoogst is, is de redding nabij; zijn einde is nabij, hij zal wel gauw sterven; zij was eene flauwte nabij, zij kreeg bijna eene flauwte;
— bn. (w. g.) de meest nabije landen.