KUS, m. (-sen), een druk van den mond op iets, als teeken van liefde, genegenheid, vriendschap, inz. zulk een druk op den mond van een ander als uiting van liefde: iem. een kus op den mond, op de wang, op het voorhoofd geven; iem. een kus toewerpen, zijn eigen hand kussen en die naar den persoon toe bewegen; een Judaskus, kus eens verraders. KUSJE, o. (-s), kleine kus een kusje is geen zonde; een kusje is maar stof, wil je ’t niet hebben, dan veeg je het maar of (af);
— een kusje stelen, iem. zonder verlof en onverwacht kussen.
