KLIK, m. (-ken), onderstuk eener kolf;
— (zeew.) achterste of uiterste stuk aan het roer van een schip; stut;
— (fig.) een houten klik, een lomperd, logge kerel; (ook) een vrijer in de koelte;
— (timm.) kleine band aan de achterzijde van het glashout en op den onderdorpel van kozijnen, om het inwateren te voorkomen;
— voorslag van uurwerken, eenige minuten voor het slaan ’t is nog pas klik.
