KERKHOF, o. (...hoven), hof om eene kerk. vroegere begraafplaats;
— thans begraafplaats, vaak ver buiten de bebouwde kom der gemeente;
— (spr.) zachte winters, vette kerkhoven, in zachte winters sterven veel menschen; (spr.) de dader, de zegsman ligt op het kerkhof, de schuldige, hij die het eerst iets heeft verteld, is niet te vinden.
