1. IDEAAL, o. (idealen), voorstelling van iets in den toestand van volkomenheid: het ideaal van vrouwelijke schoonheid; iets onbereikbaars, iets wat slechts bij benadering verwezenlijkt kan worden: het ideaal der wetenschap; iets wat men zich voorstelt als het hoogste: het ideaal zijner jeugd was reeds officier te worden;
— zij had haar ideaal gevonden, hem dien zij gaarne tot echtgenoot had.
2. IDEAAL, bn. wat aan het ideaal beantwoordt: eene ideale deugd; ideale toestanden; volmaakt; een ideaal gedrag, dat men zich niet beter wenschen kan;
— iets ideaal vinden, overheerlijk, goddelijk;
— ; dat lijkt mij niet ideaal toe, verre van pleizierig;
— ideaal geld, gewicht, niet werkelijk bestaande, doch waarmee in den handel gerekend wordt, b.v. een last, een pond sterling.
