HOOGMOEDIG, bn. bw. (-er, -st), vol hoogmoed, trotsch, verwaand: hij is zeer hoogmoedig; een hoogmoedig gedrag; (ook zelfst. gebruikt) de hoogmoedigen zullen vernederd worden.
HOOGMOEDIGHEID, v. (...heden).
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: