HAUW, v. (-en), (plantk.) eene droge, overlangs openberstende vrucht, met twee kleppen, en een tusschenwand waaraan ter weerszijden de zaden zijn vastgehecht; gelede hauw, die door dwarse wanden in hokjes is verdeeld. HAUWTJE, o. (-s), eene hauw waarvan de lengte hoogstens tweemaal de breedte is; dubbel hauwtje, dat uit twee eenzadige, afgescheiden hokjes bestaat.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
