HANDELING, v. (-en), in de handeling van geld zijn, geld onder zijn beheer, onder zijn bereik hebben;
— wijze van behandeling of bewerking van iem. of iets;
— (Zuidn.) handeling van iets hebben, geschikt er mede weten om te gaan;
— overweging, beraadslaging: handelingen over de herziening der grondwet;
— overeenkomst: handelingen en afspraken, ter beurze gesloten;
— daad, verrichting eene onrechtmatige handeling; handelingen die het licht niet kunnen velen;
— ook als titel van een geschrift of boek, waarin de verrichtingen van bepaalde personen worden beschreven of verslag wordt gegeven van hetgeen verhandeld is op eene vergadering de Handelingen der Apostelen, titel van het vijfde hoek van het N. T.: de Handelingen van het Taal- en Letterkundig Congres; Handelingen van de Tweede Kamer der Staten-Generaal;
— als term in de letterkunde: het handelen of doen (of de voorstelling daarvan) door de personen van een drama, een roman enz.; ook in tooneelaanwijzingen de handeling valt voor in den zomer van, enz.
