bn. bw. (-er, -st), gewillig, dienstvaardig: eene goedwillige sloof;
— bw. zonder verzet of tegenspraak: hij ging goedwillig mede;
— op welwillende wijze hij luisterde goedwillig naar haar verzoek. GOEDWILLIGHEID, v.
Gepubliceerd op 06-09-2018
betekenis & definitie
bn. bw. (-er, -st), gewillig, dienstvaardig: eene goedwillige sloof;
— bw. zonder verzet of tegenspraak: hij ging goedwillig mede;
— op welwillende wijze hij luisterde goedwillig naar haar verzoek. GOEDWILLIGHEID, v.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: