GLOEIHITTE, v. (techn.) de warmtegraad waarbij vaste lichamen beginnen te gloeien: een metaaldraad tot gloeihitte verwarmen; roode, witte gloeihitte, waarbij de voorwerpen roodgloeiend of witgloeiend worden; (ook) zeer sterke hitte: eene Afrikaansche gloeihitte;
—GRAAD, m.