GIERIGAARD, m. (-s), een geldzuchtig, inhalig mensch, een vrek;
— de gierigaard is doof aan den kant waar de beurs hangt, vraag een gierigaard niet om onderstand of ondersteuning, daar is hij niet van thuis;
— die mild is geeft zich rijk, de gierigaard neemt zich arm, de gierigaard heeft geen genot van zijne schatten.
