GEHEILIGD, bn. (-st, meest de vergrootende trap is niet in gebruik)), aan den dienst van God of eene godheid toegewijd, heilig, gewijd: de geheiligde paarden der oude Germanen; de oude Belgen oefenden hun godsdienst in geheiligde bosschen;
— (bijb.) de geheiligde dingen, de aan God gewijde voorwerpen of goederen, als heilig erkend en dus als zoodanig te eeren;
— den hoogsten eerbied verdienende, heilig: geheiligde reliquieèn; geheiligde instellingen, rechten, waarheden;
— (dicht.) de geheiligde Schrift, de Bijbel.
