EVENREDIG, bn. bw. (-er, -et), in verhouding tot elkaar gelijk; een evenredig aandeel in iets hebben; ’t loon is niet evenredig aan de inspanning, van gelijke waarde;
— (wisk.) twee grootheden zijn evenredig afhankelijk, als het eenige malen grooter of kleiner worden van de eene tengevolge heeftr dat de andere evenveel malen grooter of kleiner wordt;
— omgekeerd evenredig, als het groote, (kleiner) worden van de eene een evenveel malen kleiner (grooter) worden van de andere tengevolge heeft;
— samengesteld evenredig afhankelijk heet eene grootheid met twee of meer andere, als ze evenredig ie met elk van die andere;
— evenredige vertegenwoordiging, vertegenwoordiging der staatspartijen naar evenredigheid harer sterkte. EVENREDIGLIJK, bw. (w. g.).
