DULDEN, (duldde, heeft geduld), verdragen, verduren: dat is niet langer te dulden;
— toelaten duld dat ik u zegge;
— het papier duldt alles {het papier is geduldig), men kan er alles op zetten wat men wil, wat waar of niet waar is, wat men meent of niet meent;
— ik duld hem hier niet langer, ik wil niet dat hij hier blijft;
— we worden geduld, men zou ons liever zien heengaan. DULDING, v. verdraagzaamheid; geduldig lijden.
