DOODLOOPEN, (liep dood, heeft en is doodgeloopen), een paard laten doodloopen, zoo hard laten loopen dat het dood neervalt; zich doodloopen;
— (fig.) tem. doodloopen, vooruitkomen in hetloopen;
— ten einde loopen, een einde nemen zonder in iets anders over te gaan eene doodloopende straat, aan het einde door huizen enz. afgesloten; dat stroompje loopt in dien polder dood, loopt niet verder. DOODLOOPER, m. (-s), hardloopers zijn doodloopers, zie HARDLOOPER.