BRANDSTAPEL, m. (-s), houtmijt, houtstapel waarop misdadigers en om den godsdienst vervolgden (ook, bij de ouden, de lijken) werden verbrand; tot den brandstapel veroordeeld zijn;
...STEEN, o. (w. g.) (heelk.) helsche steen, lapis infernalis;
— m. (bouwk.) soort van vuurvaste steen, waarvan brandvrije kelders, brandmuren enz. gebouwd worden.
