BEZWEREN, (bezwoer, heeft bezworen), beëedigen, onder eede bevestigen een getuigenis bezweren;
— hij bezwoer mij, dat hij onschuldig was, gaf het in sterke bewoordingen te kennen;
— hij heeft de grondwet bezworen, gezworen haar te zullen handhaven;
— door geheimzinnige woorden en gebaren verbidden, doen verschijnen of verdwijnen den storm bezweren; een geest bezweren;
— den duivel bezweren, bannen;
— (fig.) smeeken: ik bezweer u, zie er van af;
— moeilijkheden bezweren, uit den weg ruimen, een einde aan de zaak maken. BEZWERING, v. (-en), bijgeloovige of bedrieglijke handeling om door het aanwenden van bepaalde woorden en formulieren booze geesten, zielen van afgestorvenen op te roepen, of booze geesten, den duivel te bannen.
