Betoomen

betekenis & definitie

BETOOMEN, (betoomde, heeft betoomd), een paard betoomen, met toom en gebit bedwingen, in toom houden;

— (fig.) beteugelen: zijne hartstochten betoomen;
— (geweldige wateren) keeren, bedwingen. BETOOMER, m. (-s). BETOOMING. v. (-en).