BEOEFENEN, (beoefende, heeft beoefend), tot het aanleeren van iets zijne krachten inspannen, zich op iets toeleggen, inz. eene wetenschap, eene kunst beoefenen; de geneeskunde beoefenen; eene kunst beoefenen;
— den godsdienst beoefenen, godsdienstige samenkomsten houden;
— een deugd beoefenen, die in praktijk brengen. BEOEFENING, v. studie; uitoefening.
