BEGRAVEN, (begroef, heeft begraven), de buitendijksche gronden begraven, er graafwerk op verrichten, inz. van slooten voorzien;
— zich begraven. (oorl.) verschansingen rondom zijne legerplaats opwerpen; onder of in de aarde bergen;
— ter aarde bestellen; de overledene wordt morgen begraven;
— eene begrafenis bijwonen ik moet vandaag (uit) begraven;
— laat dit nu begraven zijn, (fig.) in vergetelheid verborgen;
— de kermis begraven, haar uiteinde vieren;
— (fig.) zich in een afgelegen dorp begraven, zich zelven doen vergeten;
— zich in een klooster begraven, zich voor het oog van de wereld verbergen;
— zich in, bij zijne boeken begraven, zich met zijn geest er in verdiepen, altijd bij zijne boeken zijn. BEGRAVER, m. (-s). BEGRAVING, v. (-en), slootwerk;
— (Zuidn.) begrafenis.
