Wraak, wrake

betekenis & definitie

in hog. st. WRAKE, v. g.mv., het streven naar — en de handeling van ondervonden leed, onrecht of hoon aan de veroorzaker te vergelden of vergolden te zien: iets uit wraak doen; naar wraak dorsten, er naar streven kwaad met kwaad te vergelden ; dat roept, schreit om wraak; — daad waarmee men zich wreekt: dat was zijn wraak ; — (bijb.) straf, vergelding : mij is de wrake en de vergelding (Deut. 32 : 35).