m. VERDEDIGSTER, v. (-s), iem. die verdedigt; — (recht.) voorspraak, advocaat in strafzaken.
VERDEDIGING,
v.
1.het verdedigen; verwering: in staat van verdediging brengen;
2. (recht.) het verdedigen van, pleiten voor een persoon die terecht staat; — (meton.) verdedigende persoon, advocaat: van de zijde der verdediging werd vrijspraak gevraagd;
3. betoog waarin men iem. of zich verdedigt: in zijn verdediging voerde hij aan, dat....
