(wierp toe, heeft toegeworpen),
1. werpen binnen het bereik van; soms als uiting van achteloosheid of verachting: de arbeiders moeten elkaar de gereedschappen overreiken en niet toewerpen; een hond een stuk vlees toewerpen; — (zegsw.) elkaar de bal toewerpen, elkaar helpen, (ook) de beslissing op elkaar afschuiven; iem. de handschoen toewerpen, zie bij Handschoen; — (oneig.) iem. een kushand, een knikje, een blik toewerpen; iem. een verwijt, een scheldwoord toewerpen;
2. binnen het bereik brengen, doen toekomen, schenken: een buitenkans die hem toevallig werd toegeworpen; zoekt eerst het koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u toegeworpen worden (Matth. 6:33);
3. (Zuidn.) zover werpen dat een bep. punt bereikt wordt: hij werpt bijna nooit toe;
4. (niet alg.) met een werpende beweging sluiten: een deur, een raam toewerpen;
5. (niet alg.) door het inwerpen van stoffen vullen: een kuil toewerpen.
