(wees terug, heeft teruggewezen),
1. (overg.) door wijzen achteruit doen gaan ; — afwijzen, wegzenden (in deze zin een germ.): de examencommissie wees onverbiddellijk terug al wie niet aan de eisen voldeed ;
2. (onoverg.) wijzen naar iets dat achter ons ligt: altijd wordt maar teruggewezen naar de bloeitijd van de zeventiende eeuw ;
3. (onoverg.) wijzen in de richting vanwaar men gekomen is : de éne, overgebleven arm van de wegwijzer wees terug naar ons uitgangspunt;
4. (overg.) door wijzen wederom doen gaan in de richting of naar de plaats vanwaar men is gekomen : hij wilde haar volgen, doch zij wees hem driftig terug ; — (fig., rechtst.) een eed terugwijzen, een door de tegenpartij opgedragen beslissende eed aan die tegenpartij verwijzen, opdat zij het tegengestelde bezwere; een zaak naar een andere rechter terugwijzen, ter beslissing, na vernietiging door een hogere rechter, verwijzen naar de rechter die de vernietigde uitspraak gaf;
5. (overg., van een aanbod) afwijzen, weigeren : hij wees die poging terug;
6. (onoverg.) opnieuw wijzen : altijd wijst het gezond verstand terug op de constitutionele monarchie als de beste garant van een gezonde democratie.
