Substitutie

betekenis & definitie

(<Lat.), v. (-s), vervanging, het in de plaats stellen, in ’t bijz. in de wisk.; — (rechtst.) bij lastgevingen en volmachten: het overdragen van een last of van de uitoefening van een recht aan iemand anders : recht van substitutie ; — (erfrecht) het aanwijzen van iem. als tweede erfgenaam, op wie de erfenis bij gebreke van de eerstaangewezen erfgenaam zal overgaan; ondererfstelling: (scheik.) het vervangen van een of meer atomen of atoomgroepen uit een verbinding door een andere.