v. (-en),
1. (veroud.,Zuidn.)beschikking maatregel;
2. ordening, geregelde plaatsing: de schikking der figuren op een schilderij; de schikking der delen van een rede, van een gedicht;
3. overeenkomst waarbij van weerszijden wat wordt toegegeven, transactie : tot een schikking komen ; een minnelijke schikking treffen ; in een schikking treden ; (bep. als rechtst.) het vrijwillig voldoen aan een door een vervolgende of bekeurende instantie gestelde voorwaarde, tengevolge waarvan deze instantie afziet van vervolging.
