bn. bw. (-er, -st),
1. (van vlees, met name als spijs) zoals het van het geslachte dier gesneden is, niet toebereid: rauwe biefstuk; — (zegsw.) iem. rauw lusten, lust hebben om hem een pak slaag te geven;
2. (van andere spijzen) zoals de natuur ze oplevert, al dan niet schoongemaakt, maar niet met behulp van vuur verder toebereid : rauwe wortelen, snijbonen ; — (zegsw.) honger maakt rauwe bonen zoet, zie Honger; — rauwe melk ; —
onvoldoende gekookt of gebraden : de biefstuk smaakte nog rauw ;
4. (van andere stoffen) in de toestand waarin de natuur ze oplevert of nog niet geheel afgewerkt : rauw vlas ; rauwe koffiebonen; een mengsel van gekookte lijnolie met rauwe, half om half;
5. (van lichaamsdelen) ontveld, bloederig, open: de borst van dat paard is geheel rauw ; ramo vlees, levend vlees waar het vel af is : die wonde is een en al rauw vlees ; — iemand de rug rauw rijden, hem voortdurend lastig vallen, aansporen ;
6. (van de keel) pijnlijk, ontstoken: mijn keel is rauw ;
7. (van grond) kaal, open, zonder plantengroei : de peel, de rauwe, harde grond;
8. (van geluiden, vooral van de menselijke stem) onbeheerst, onaangenaam van klank : hij hoestte rauw ; ’t zijn ongeschoolde monden die het zingen, hard en rauw ; — een rauwe kreet, schreeuw ; een rauwe vloek ;
9. (van vruchten) niet rijp : een rauwe appel, peer;
10. (van personen en hun uitingen of gedragingen) ongeciviliseerd, stuitend-grof, zonder consideratie, ontoegankelijk voor zachtere gevoelens, keihard: rauwe woorden; rauw poldervolk ; rauw en grof waren ze geworden in de afzondering van het strafkamp ;
11. ruw, hard, wreed, lelijk, terugstotend: iem. de rauwe waarheid zeggen ; de rauwve zelfkant van de hedendaagse samenleving; liet rauwe en harde der dingen; het was rauw werk op die haringlogger; — een rauw voorstel, onbekookt, dat niet geschikt is om in overweging genomen te worden ; — dat viel mij rauw op het lijf, dat had ik niet verwacht.
