(<Fr.), bn. bw.,

1. gepast, doelmatig, juist, behoorlijk, naar de eis: ik verlang van u een pertinente verklaring;
2. beslist, met stelligheid, zonder dat er iets tegen in te brengen of aan te doen is: hij weigerde pertinent; pertinent liegen, onbeschaamd; pertinent ontkennen, uitdrukkelijk; (rechtst.) pertinente feiten, afdoende.