ONVERDRA'GELIJK, bn. bw. (-er, -st),
1. (w. g.) te lastig om te verdragen, hinderlijk: zijn pet is volstrekt hinderlijk en onverdraaglijk in het oplaten van vliegers;
2. onuitstaanbaar : een onverdraaglijke pedanterie; die kerel is onverdraaglijk; het was onverdraaglijk heet;
3. onverdraagzaam.
